2019-07-18

Zupełny i trwały rozkład pożycia jako przesłanka orzeczenia rozwodu.


Co do zasady przez zupełny rozkład pożycia rozumiemy sytuację, w której wygasły wszystkie trzy podstawowe więzi między małżonkami tj. więź fizyczna (wspólne pożycie), więź ekonomiczna (wspólne gospodarstwo domowe) i więź uczuciowa (miłość, zaufanie, szacunek etc.) W tym stanie rzeczy samo naruszenie któregoś z obowiązków małżeńskich, nawet tak doniosłe jak np. niewierność, nie będzie jeszcze przesądzać o zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego uzasadniającym żądanie rozwodu. Jeśli jednak na skutek tej niewierności dojdzie do zerwania więzi uczuciowej, gospodarczej i fizycznej to oczywiście taka sytuacja może stanowić podstawę rozwiązania małżeństwa. W praktyce kłopotliwa bywa więź gospodarcza, bowiem małżonkowie często utrzymują pewne relacje o charakterze ekonomicznym mimo głębokiego kryzysu w związku, np. mieszkają razem nie mogąc sobie pozwolić na wynajęcie drugiego mieszkania. Warto pamiętać, że jeśli taka sytuacja jest wyrazem przymusu ekonomicznego, to nie będziemy jej uznawać za dowód na dalsze istnienie więzi gospodarczej, a w konsekwencji na zasadność utrzymania małżeństwa.
Co do trwałości rozkładu pożycia to nie dysponujemy w tym zakresie uniwersalnymi wytycznymi i w realiach każdej konkretnej sprawy należy ocenić czy czas jaki upłynął od momentu zerwania więzi, uzasadnia orzeczenie rozwodu, czy też nadal jest szansa na odbudowanie relacji w tym konkretnym przypadku.


Art. 56 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r.Kodeks rodzinny i opiekuńczy.